Querendo ver outros blogs meus consultar a Teia dos meus blogs

sexta-feira, 7 de março de 2008

Vinte años

Francisco José Andión González nasceu em Madrid, a 6 de Outubro de 1947. Gostava de cantar. Aos cinco anos aparece pela primeira vez em público. Aos doze, formou o seu primeiro conjunto musical. Fez-se rockeiro. Cantava "Popotitos" com Los Camperos. Logo depois, entrou num barco bacalhoeiro e chegou à Terranova. " Fui um lobo solitário, toda a minha vida - conta Patxi - Um lobo das estepes, que viveu mal e passou muita fome."

E foi para Paris, porque adorava as canções de Brassens, de Brel, de Piaf, de Greco. Durou ano e meio a sua estadia na capital francesa.De guitarra na mão, cantava num recanto da estação de "Metro" Odeón. Depois, num cabaret chamado "La Candelaria". E no "La Contrascarpe" e "L'Escale". Vagueava pelas "caves" de Montparnasse e pelos bares de alterne de Paris. Voltou a Espanha e por lá ficou.

Veinte años de estar juntos... esta tarde se han cumplido
para ti, flores, perfumes, para mí... algunos libros.
No te he dicho grandes cosas porque.. porque no me habrían salido
ya sabes, cosas de viejos... requemor de no haber sido.

Hace tiempo que intentamos... abonar nuestro destino,
tú... tú bajabas la persiana yo... apuraba mi último vino.

Hoy, en esta noche fría... casi como ignorando el sabor de soledad compartida,
quise hacerte una canción para cantarla
despacito... como se duerme a los niños...
y... y ya ves, solo palabras sobre notas me han salido,
que al igual que tú y que yo...
ni se estorban... ni se importan, se soportan amistosas,
más.... más no son.. no son una canción.

¡¡¡Que helada que está esta casa!!!
Será... será, que está cerca el río o... o es que entramos en invierno y están
están llegando los fríos.

(Não deixo de realçar o magnífico vídeo de Bento Machado a quem descaradamente o roubei)

Caso não consiga ver o vídeo clicar >>>>>>>>>>>>>>>>>>> aqui

Nenhum comentário: